کوچ کرده شده ..
حقیقتا جدیدا نه حوصله ی وبلاگ نویسی دارم نه حرفی که بتونم بزنم. اما به خودم باید یادآوری کنم که تنها شنونده ی مورد اعتماد و صبور آدم که هرچی باهاش حرف بزنی و بهش نزدیک شی، رابطه ت باش گند نمیخوره وبلاگ آدم ه.
پس بیا و با هم دوست تر شیم وبلاگ جان.چون میدونم که در آخر فقط تو میمونی برام. :)
کاشکی پشت گردن آدم ها یک دکمه ای بود که وقتی [برای آخرین بار] بغلشون میکردیم و دکمه هه رو فشار میدادیم، از توی ذهنشون برای همیشه پاک میشدیم.
این جوری شاید به دنیا اومدنمون کمتر بی انصافی بود.
اما خب.. مجازی ها رو چی کارشون کنیم؟..
چند وقتیه که توی تلگرام به کمک یه رباتی دارم با ادمای غریبه چت میکنم. خوبیش اینه که نگران نیستی چی قراره راجع بهت فک کنن. یا حس کنی دلشون نمیخواد باهات چت کنن. بیشترشون یا از ایتالیا ن یا ایران. با ایرانیا چت نمیکنم. بی جنبه ن. یه سری از ایتالیایی ها هم البته برای چت نمیان. برای کارای زشت میان. با اونا هم چت نمیکنم. یعنی خب با اونایی چت میکنم که یهو اول چت جنسیت آدم رو نمیپرسن. حس میکنم اینا ادمایی ن که میشه باهاشون حرف زد. دنبال چیزی نیستن.
همیشه هم میگم که از ایرانم. ترسی ندارم. یک سری هم میگن که واااای ما درباره ی ایران خوندیم و جای قشنگیه! ادماش مهربونن! بعد میشینم براشون الفبای فارسی رو مینویسم! میگم با ما این حروف مینویسیم! میگن وااای! "ت" چه قدر شبیه یه لبخنده. میگم اره همه همین رو میگن! بعد توی دلم به "ت" ی فارسی عزیزمون افتخار میکنم که انقدر قشنگه!
یک سری ها هم مثل امروز میگن "Ma vaffanculo a te, l'Iran, e a guerra." میزنم توی گوگل ترنسلیت میاره " برو به جهنم! ایران، و جنگ. " .. بعد توی دلم غصه میخورم که چرا فکر میکنن ما انقدر بدیم.
امروز توی کلاس معلممون ازم پرسید افتخار میکنی به ایرانی بودنت؟ حس میکنم اصلا راضی نیستی! گفتم نه. مشکلی ندارم راضیم. گفت راستشو بگو! گفتم نمیدونم ایده ای ندارم! گفت بگو اره یا نه. کلی مکث کردم و گفتم آره! ولی توی دلم هی میگم مهمه مگه ایرانی بودن یا نبودن؟ آدم بودن مهمه.
..
میدونی نارنجی من؟ اون موقع ها که هنوز به هم دل نبسته بودیم بیشتر "خودمون" بودیم. اون موقع ها مراقب این که به هم چی بگیم نبودیم. هرچی دلمون میخواست بدون هیچ نگرانی ای میگفتیم. آخه اون موقع هنوز غریبه بودیم. حرف زدن با غریبه ها همیشه راحت تره دیگه ..
من از ته دلم راضیم که شب زود بخوابم! ولی خب از ساعت 2 به بعد تازه اینترنتم "اینترنت" میشه! بعد ذوق میکنم و ساعتدها فقط به اون 3G اون بالا زل میزنم! :))
جاتون خالی یک پلی لیستی سلکت کردم برای گوشیم، هر آهنگی ش که پلی میشه مو به تنم سیخ میشه ..
مرجان فرساد یه آهنگ خونده به اسم "چشم های تمشکی". توش میگه: کاش میشد با تو مثل خودت بود، کاش چشمام مثل چشم های خوشگلت بود..
بشینی زیر باد کولر، پتو هم بپیچی دورت، آهنگ گوش بدی و یه کار هیجان انگیز انجام بدی. این یعنی تابستون. 8>
+ این ترم، ترم آخرمه. همه ی آدم خوب آ توی کلاسمن و یه معلم خووب داریم. باز هم اشاره کنم که خدایا صلاحتو دیدم توی همه ی سختی هایی که کشیدم برای تموم کردن ترم قبل؟ :) ..
انقدر خوشحالم که هر اتفاقی می افته میزنم زیر گریه. خدایا، اییین همه اتفاق خوب توی یک ماه؟ بیام ماچت کنم؟ 8->>>