We are Infinite. :]

مثل این که همه ی اتفاقات جالب و چس‌ناله ها و نوشتنی هام توی همون دوره ی نداشتن وبلاگ فوران کرده بود. الان هی میخوام یه چیزی بنویسم هیچ ایده ای ندارم که چی بنویسم! اما اینجا انقدر گوگولی و دوست داشتنی ه که هی میام نگاش میکنم! ^^

پ.ن1: خدایا. میشه بیدار شم ببینم امروز 5شنبه ست و فاینال زبان و امتحان اجتماعی م رو با موفقیت دادم و دارم وسایلمو جمع میکنم که برم توی اتاق جدیدم؟ میشه؟ 8>

پ.ن2: میفرماد که، بشکن مرا و مرا بشکن .. 

همیشه از "شروع های دوباره" استقبال کردم. از دست رفتن وبلاگ عزیزم توی بلاگفا هم باعث شد که هرچیزی که توی 4 سال گذشته نوشتم رو بذارم کنار و کوچ کنم به اینجا. دلم برای نوشته هام تنگ میشه اما حس خوبی دارم به این جا. سخت هست عادت کردن بهش اما میشه که دوباره یه جا احساس خوبی داشته باشم برای وبلاگ‌نویسی!

و این که، اینجا چرا انقدر امکانات داره؟ :| :))